De geur van hooi, de smaak van pindakaas, butterscotch en kerrie
De Egyptenaren zagen fenegriek (behorend tot de familie van de bonen) als een panacee, een middel tegen alles. Vondsten dateren het gebruik op al meer dan 6000 jaar geleden. Hoewel het tegenwoordig, net als kruidnagel en komijn, verwerkt wordt in enkele (Nederlandse) kaassoorten, wordt fenegriek amper toegepast in de West-Europese keuken.
Oorspronkelijk komt het dan ook uit Mesopotamische streken, het huidige Irak en Syrië.
Het staat mede bekend als ‘Grieks hooi’ (dat is de smaak die je in kaassoorten met fenegriek treft) en in India heten de blaadjes ‘methi’.
Op die gekke hoekige karamelkleurige fenegriekzaadjes kun je overigens je tanden kapotbijten (alleen een dwaas …) en ze moeten dan ook echt gemalen worden voor je er iets mee kunt in de keuken.

De smaak van fenegriekkorrels houdt een beetje het midden tussen pindakaas, butterscotch en kerrie, nootachtig en bitter.
De blaadjes ruiken sterk naar gras en hooi.